تعریف رقص انواع رقص و رابطه آن با سلامتی بدن و خوش اندامی

فاطمه شهریور ۲۸, ۱۳۹۹ آرایشی و گریم, پوست, سلامت و زیبایی, مو نظری بدهید 1,825 بازدید

با سلام خدمت ماه سرایی های عزیز در این مقاله می خواهیم درباره تعریف رقص انواع رقص و رابطه آن با سلامتی بدن و خوش اندامی نکاتی رابیان کنیم با ما همراه باشید.

Table of Contents

تعریف رقص:

رقص حرکات موزون و هماهنگ بدنی است که معمولاً همراه با آواز و موسیقی انجام می‌شود.

تاریخچه رقص در ایران:

بازی ها و رقص‌ها با هر نام و عنوانی که زیر پوشش آن حضور خود را در فرهنگ اقوام ایرانی تداوم بخشیده اند از منظر تاریخ موسیقی و نمایش، دارای اهمیت فراوانی هستند.
چه بسا از آنها با حفظ برخی صورت‌ها و اشکالی که به حرکات نمایشی انبوه و ریتمیک تعلق دارند، تحت نام پایکوبی، رقص، بازی، ذکر، تواجد و سماع، بخش قابل توجهی از داشته‌های ما در زمینه فوق محسوب می‌شوند.تعریف رقص انواع رقص و رابطه آن با سلامتی بدن و خوش اندامی

واژه رقص:

اساسا واژه رقص عنوانی است که پس از اسلام جهت این سازه به کار رفته است. در متون و منابع ادبی ایرانی و همچنین در گروه زبان‌های شفاهی مردم نواحی ایران، واژگانی چون بازی، وازی، وازیک و واژیک با ابعاد و جنبه‌های عام تر از رقص، حوزه ای نسبتا وسیع از آیینی توسعه یافته را شامل می‌شده اند.

تاریخ رقص در فلات ایران:

بر این اساس تاریخ رقص را در فلات ایران به سه دوره کلی، یعنی دوره ی آغازین عهد باستان، دوران تشکیل امپراطوری‌های بزرگ تا پیدایش اسلام و دوران پس از اسلام طبقه بندی نمود.

ریشه رقص بابا کرم در ایران:

باباکرم شخصی بوده ازلاتهای قدیم. به اسم رسمی کرم کریمی. قصاب محله بوده و همه از او حساب میبردند. وقتی از کوچه پس کوچه های محله گذر میکرد بچه های فقیر و یتیم و بیچاره ای در طول مسیرش بودند که هر روزه به آنها کمک میکرد و با یک آبنبات آنها را خوشحال میکرد. طوری شده بود که این بچه ها او را دوست داشتند و بابا کرم صدا میکردند. وهر وقت از دور میآمد بچه ها با شادی دست میزدند و صدا میزدن باباکرم، باباکرم… و آقاکرم قصاب هم برای خوشحال کردن بچه های فقیر یک سر و گردن و نیز با حرکات دست و مدل بابا کرم امروزی از کنار آنها میگذشت و بعدها در کاباره ها با اضافه کردن حرکات دیگر رقص بابا کرمی را تکمیل و تا هم اینک ماندگار و از رقصهای به نام ایرانی باقی ماند.

فلسفه رقص کوردی چیست؟

دستمال داشتن نفر اول و آخر نشانه برابری همه اعضای گروه
گرفتن دست نشانه اتحاد گروه
وجود زنان در رقص نشانه اتحاد خواهر و برادری میان همه زنان و مردان و نقش اجتماعی زنان در گروه
كوبیدن پا بر زمین تهدید مهاجم و اشاره به زمینی است كه وطن گروه محسوب می‌شود
هورا و صدای جمعی به منظور ترساندن دشمن هست و نشستن در هنگام مراسم به معنی ترغیب دشمن و گروه منفور به تسلیم شدن
بلند كردن سر به معنی استمداد گرفتن از یزدان پاک

سماع:

جریان اول در ارتباط با پیدایش فرق و به ویژه تصوف است که در طول دوران پرفراز و نشیب خود، با تمسک به برخی روایات، احادیث و با استنباط فرقه ای از اسلام، به طور سرسختانه، از نوعی رقص به نام سماع به دفاع پرداخت. تعریف رقص انواع رقص و رابطه آن با سلامتی بدن

انواع رقص ها در دنیا:

بنگرا، سالسا، فلامنکو، سامبا، رقص عربی، و رقص برِیک (برک دنس) تنها چند نمونه از انواع رقص هستند که طرفداران زیادی در سراسر جهان به‌دست آورده‌اند.

26 نوع رقص در دنیا:

۲۶ رقص معروف در جهان آمده است:

۱. رقص بالیوود، هند

رقص بالیوود نوعی رقص است که به شدت در فیلم‌های بالیوود در هند استفاده می‌شود. سبک‌های متعددی در اجرای این رقص به کار می‌رود. سبک‌های رقص کلاسیک هندی مانند کاتاک، حرکات ساده، رقص شکم، جاز، رقص غربی، و بسیاری دیگر. با توجه به طیف گسترده‌ای سبک‌های این رقص و سهولت آن، موسیقی بالیوود مقبولیت گسترده‌ای در بسیاری از مناطق جهان به‌دست آورده‌است.

۲. رقص کاتاک، هند

کاتاک یکی از هشت نوع رقص کلاسیک هندی است که خاستگاه آن‌ کشور هند است. این شکل رقص به رامشگران بی‌خانمان قسمت باستانی شمال هند بر می‌گردد که به «کاتاکارها» یا «قصه‌گویان» شهرت داشتند.

۳. رقص بنگارا، هند

بنگارا یکی از زیباترین انواع رقص است که در منطقه‌ی پنجاب هند آغاز شده‌ و با سرگرمی و لباس‌های پر نقش و نگار همراه است. بنگارا در سراسر هند و در بسیاری از رویدادهای اجتماعی مانند مراسم ازدواج، برنامه‌های فرهنگی، و غیره و همچنین در فیلم‌های بالیوودِ تولید شده در این کشور اجرا می‌شود. این رقص توسط پنجابی‌های ساکن در کشورهای دیگر به باقی جهان معرفی شده و سبک آسان و طرب‌انگیز آن باعث شده‌است که طرفداران زیادی کسب کند.

۴. رقص بهارت ناتیام، هند

بهارت ناتیام طی قرن‌ها در معابد جنوب هند توسعه و گسترش پیدا کرد. این نوع رقص به عنوان یک رسم و سنت زنده توسط دواداسی‌ها (دختران وقف شده به معابد) از نسلی به نسل بعد انتقال یافت، که طبق آن زنان به معابد اهدا می‌شدند تا در خدمت خداوند به عنوان رقصنده و نوازنده به خدمت بپردازند.

۵. رقص باله:

هیچ نوع رقصی نمی‌تواند به اندازه‌ی رقص باله‌ روسی خوش‌ترکیب و موزون باشد. باله نوعی رقص هنری است که با موسیقی اجرا می‌شود. گام‌های باله‌ روسی سطح بالایی از دقت و تکلف را ایجاب می‌کند. فرم رقص باله‌ کلاسیک که از رنسانس در ایتالیا سرچشمه می‌گیرد در دوران حکومت پتر کبیر به روسیه معرفی شد و از آن پس به بخشی جدایی‌ناپذیر از جامعه روسیه تبدیل شد.

۶. رقص فلامنکو، اسپانیا:

فلامنکو رقصی است که معروفیت جهانی دارد و در اسپانیا به وجود آمده‌است. جالئو (هم‌صدایی و تشویق رقصنده‌ها) با تاگ (نواختن گیتار)، کانته (خواندن آواز)، پیتوس (بشکن زدن) و پالماس (کف زدن) همراه است. فلامنکو به میزان زیادی از کولی‌های اسپانیا تاثیرپذیرفته‌است، و سبک آن به طور مشخصی آندلسی است. این رقص هنری درحال‌حاضر در بسیاری از کشورها در سراسر جهان آموزش داده می‌شود، اما در ایالات متحده و ژاپن بیشتر از هر جای دیگری محبوبیت دارد. در ژاپن، تعداد مدارس فلامنکو بیش‌تر از خود اسپانیا است.

۷. رقص برِیک (برک دنس)، ایالات متحده:

برک دنس، یک سبک رقص خیابانی است که در میان جوانان در ایالات متحده و بسیاری از مناطق دیگر جهان بسیار محبوب است. این رقص در میان جوانان امریکایی-افریقایی و جوانان اهل پورتوریکو شروع شده‌است. برک دنس با توجه به علاقه‌ی رسانه‌ها به آن همه‌گیر شد و به سایر نقاط امریکا و اروپا گسترش یافت. چهار نوع حرکت در رقص برک عبارتند از: فریز (حرکت مشکلی است که فرد با استفاده از قدرت بالاتنه‌ی خود انجام می‌دهد و بدن خود را معلق نگاه می‌دارد)، تاپ‌راک (به حرکاتی گفته می‌شود که در حالت ایستاده اجرا می‌شود)، حرکات قدرتی و دان‌راک (به حرکاتی گفته می‌شود که بر روی زمین انجام شده و دست‌ها نیز هم‌ارز با پاها مورد استفاده قرار می‌گیرند).

۸. رقص عربی، خاورمیانه:

رقص عربی، نمایشی و خیره‌کننده است، و روی حرکات پیچیده‌ نیم تنه تمرکز دارد. این رقص که در خاورمیانه به عنوان یک رقص محلی شکل گرفته و آغاز شده‌است، طرفداران زیادی در سراسر جهان به‌دست آورده و بسیار مورد تحسین قرار گرفته‌است. این سبک با گذشت قرن‌ها تکامل یافته و لباس رقصنده‌ها نیز به همین ترتیب تغییراتی داشته است.

۹. تانگو، آرژانتین:

تانگو یک رقص دو نفره است که با حرکات نمایشی همراه است. در سال ۱۸۸۰، این نوع رقص در ریور پلاته که مرز طبیعی بین اروگوئه و آرژانتین است، آغاز شد. امروزه سبک‌های مختلفی از تانگو وجود دارد و مسابقات بین‌المللی رقص تانگو هر سال برگزار می‌شود و همین نشان‌دهنده‌ی محبوبیت این رقص است.

۱۰. رقص کابوکی، ژاپن:

کابوکی یک نوع رقص نمایشی در ژاپن است که در میان مردم ژاپن بسیار محبوب است. کابوکی در سال ۱۶۳۰ آغاز شد زمانی که در بستر رودخانه‌ی خشک کیوتو برای نخستین بار انجام شد. حرکات استادانه و دقیق رقصنده‌های کابوکی جالب توجه و چشمگیر است.

۱۱. رقص سالسا، کوبا:

سالسا که به شدت از سوی فرهنگ امریکای لاتین (به ویژه کوبا و پورتوریکو) تاثیر پذیرفته‌است، در شهر نیویورک به عنوان نوعی رقص‌ اجتماعی آغاز شده‌است. حرکات سالسا را می‌توان در رقص چا‌چا، رقص مامبو، و رقص سون کوبانو و همچنین انواع دیگری از رقص‌ها ردیابی کرد.

۱۲. رقص سامبا، برزیل:

سامبا مترادف با کارناوال معروف برزیل است، و نوعی رقص و موسیقی به سبک برزیلی است که ریشه‌هایی در افریقا و امریکای لاتین دارد و از طریق بردگان افریقایی که با اربابان اروپایی خود وارد امریکای لاتین شدند، به این خطه رسید. سامبا با ریتم مخصوص به خود و لباس‌های پر نقش و نگار همراه است و به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ برزیل دیده می‌شود.

۱۳. رقص کاپوئرا، برزیل:

کاپوئرا: که یک نیم رقص، نیم هنر رزمی برزیلی است.را می‌توان علاوه بر صفات دیگر با عناوینی مانند تحیر برانگیز، مبهوت کننده، و شگفت‌انگیز توصیف کرد.

۱۴. رقص ترنس کاک، اندونزی:

این رقص اندونزیایی اساسا به منظور برقراری ارتباط با ارواح نیاکان شکل گرفت، اما از آن زمان به بعد با حماسه‌ی هندی معروف به نام رامایانا در هم تنیده شده است.

۱۵. رقص سماوی (آسمانی)، کامبوج:

این رقص کامبوجی حماسه‌هایی را به نمایش در می‌آورد که هزاران سال در این کشور رواج داشته‌اند. تصاویری از این رقص حتی در برخی از قسمت‌های انگوور وات (مجموعه‌ی معابد در کامبوج) حکاکی شده است.

۱۶. رقص هوایی:

رقص هوایی شکلی جالب از نمایشی است که شامل «چسبیدن» به سقف می‌شود، و به همین خاطر به اجرا کننده اجازه می‌دهد فضا را در سه بعد کاوش کند.

۱۷. تپ دنس، آمریکا:

یکی دیگر از انواع رقص تپ دنس است. نام تپ دنس، از صدای کوبشی گرفته شده است که هنگام تماس صفحه‌های فلزی کوچک روی کفش‌‌های رقاص با یک زمین سفت حاصل می‌شود. این رقص ابتدا در اواخر قرن ۱۹ام در ایالات متحده مشاهده شد.

۱۸. رقص والس:

این رقص (والس) با موسیقی آرام و خوش‌آهنگ انجام می‌شود و نیازمند آن است که رقصنده حرکات روان و ظریفی را اجرا کند.

۱۹. رقص پولکا، اروپای مرکزی:

رقص پولکا یک رقص مربوط به اروپای مرکزی و همچنین گونه‌ای از موسیقی رقص آشنا و شناخته شده در سرتاسر قاره‌های اروپا و آمریکا است.

۲۰. رقص سوینگ:

«رقص سوینگ» بیش از هر چیزی به عنوان یک گروه از رقص‌هایی شناخته می‌شود که با سبک سوینگ موسیقی جاز در دهه‌های ۱۹۲۰-۱۹۵۰ به وجود آمد. این یک اصطلاح مادر و جامع برای رقص‌هایی مانند بوگی ووگی، جیترباگ، و لیندی هاپ است.

۲۱. رقص فاندانگو، پرتغال:

یکی از رقص‌های اصلی و اولیه در پرتغال است که در آن رقصنده‌ها پاهایشان را روی زمین می‌کوبند و به سرعت تغییر وضعیت می‌دهند.

۲۲. رقص کن‌ کن:

این رقص پر انرژی و همچنین به لحظ فیزیکی نسبتا سخت و دشوار است که معمولا توسط زنان هم‌سُراکه لباس‌هایی با دامن‌های بلند به همراه زیرپوش و جوراب‌های ساق بلند سیاه پوشیده‌اند در تالارهای موسیقی انجام می‌شود.
از ویژگی‌های رقص کن کن باید به بلند کردن دامن توسط رقصندگان و حرکت سریع توسط پاها و انجام حرکات مهیج، هیجان‌آور و تحریک‌آمیز اشاره کرد.

۲۳. رقص شیر، چین:

این مورد از انواع رقص شکلی از رقص سنتی در فرهنگ چین است که در آن اجرا کنندگان نحوه‌ی حرکت شیر را در حالی تقلید می‌کنند که لباس‌هایی به شکل این حیوان به تن کرده‌اند.

۲۴. رقص میمون شائولین، چین:

با رسم و سنتی که بیش از ۱.۵۰۰ سال قدمت دارد،‌ چینی‌ها دانش، انظباط و هنر رزمی خود را با هم ترکیب کرده‌اند تا این نوع رقص را به طور کامل به نام خودشان سند بزنند.

۲۵. رقص تینی کلینگ:

این رقص فیلیپینی را دو نفر اجرا می‌کنند که چوب‌های بلند درخت بامبو را روی زمین و همچنین با هماهنگی مقابل یکدیگر می‌کوبند، می‌زنند و می‌کِشند در حالی که رقص‌کنان از روی چوب‌های بامبو می‌پرند و ما بین آن‌ها حرکت می‌کنند.

۲۶. رقص کاساک، اوکراین:

یکی دیگر از انواع رقص که به گوپاک معروف است، رقص رسمی اوکراین محسوب می‌شود و از حرکات آکروباتیک به لحاظ فنی و بصری حیرت‌انگیز تشکیل شده است. حرکات مذکور شامل پرش و چرخش می‌شوند که معمولا از مشخصه‌های بارز این رقص است.